اقامتگاه شاهی «عباس آباد»، «گوشۀ عیش» شاه‌ عباس اول در مازندران

در میان کاخ‌های شاه‌عباس اول در مازندران، عمارت عباس‌آباد به جهت ویژگی‌های بارزی که دارد، قابل‌توجه است. این عمارت را می‌توان محل تلاقی باغسازی غیررسمی و باغسازی رسمی دانست؛ چنانکه در آن یک دریاچۀ مصنوعی که عناصر باغسازی آزادانه اطرافش شکل‌گرفته‌اند و فضایی کاملاً هندسی که با ارتفاع از سطح دریاچه قرارگرفته، به هم متصل می‌شوند. همزیستی این دو بخش و ارتباط نزدیک این اقامتگاه با طبیعت جنگلی اطراف، نمایانگر نوعی ارتباط اصیل میان برخی از باغ‌های صفوی با منظر طبیعی است؛ رابطه‌ای که به‌صورت تمایل برای «حفظ» یا «بازتولید» طبیعت با ویژگی‌های بکر و رام نشدۀ آن بروز می‌کند. ازاین‌روی در عباس‌آباد بهشهر به‌جای یک کاخ سلطنتی باشکوه، اقامتگاه شکاری ساده‌ای ساخته می‌شود که گوشة عیش شاه‌عباس اول است.